Hoe kan de politie er voor iedereen zijn in een gepolariseerde samenleving, en waarom 'grijs denken' niet de oplossing is.
Gepubliceerd: 30 Aug 2016
Bart Brandsma doet voor de politie onderzoek naar polarisatie, en adviseert de politie hoe ze hier mee om moeten gaan. Voorbeelden hiervan zijn de zwarte pieten discussie, de Turks-Koerdische kwestie, het Israël-Palestina conflict en etnisch profileren.
Zijn motto is dat de politie de taal van het midden moet leren spreken en niet mee moet gaan in de polarisatie die Nederland momenteel verdeelt. Hij zegt dat de politie geen excuses had moeten aanbieden na de controle van Typhoon. Want “je staat daarmee meteen op een tegenpool. Het wordt politie versus ‘black community’ ”.
Het uiteindelijke doel is dat de politie er voor iedereen is. Daarmee heeft de politie ook de meeste legitimiteit onder de meeste mensen. Om dat doel te bereiken, moet de politie in het midden gaan staan, en goed oppassen dat ze niet meegaan in het polariseren.
Dat is, grappig genoeg, wat Controle Alt Delete ook altijd zegt: de politie moet er voor iedereen zijn. Dat is nu niet het geval, want de politie doet aan etnisch profileren. Dit blijkt uit de vele verhalen op straat, uit onderzoek van Amnesty International, het wordt erkend door de korpsleiding en door eenheidsleiders (vanaf 1 uur en 3 minuten). Bovendien wordt het door agenten op straat gezien als goed en logisch politiewerk.
Etnisch profileren is discriminatie op huidskleur en/of afkomst en dus racisme. De politie heeft maar één optie en dat is kleur bekennen: discriminatie door de politie hard aanpakken en beëindigen. Het is volstrekt onacceptabel dat de politie burgers discrimineert. Aan de Nederlanders die vóór etnisch profileren zijn, moet de politie uitleggen waarom de Nederlandse politie hier niet (meer) aan doet.
Het zou mooi zijn als de politie excuses blijft aanbieden voor etnisch profileren. Het zou nog beter zijn als de politie beleid zou ontwikkelen dat etnisch profileren voorkómt. Dat beleid is er namelijk niet. Bewezen effectieve middelen tegen etnisch profileren, zoals stopformulieren, worden niet ontwikkeld omdat de politieleiding onvoldoende draagvlak heeft onder straatagenten.
Het betoog van Brandsma sluit aan bij het grijze denken, dat de laatste tijd in opmars is. Grijs denken (niet wit of zwart) is een oproep tot meer nuance. Soms wordt het echter ook gebruikt als een middel tegen polarisatie. Dan verwordt grijs denken tot het neutraliseren van discussies en wordt de status quo in stand gehouden. De status quo, als het om de politie gaat, is op dit moment in het nadeel van Nederlanders met een migrantenachtergrond.